Wczoraj zmarł znany z „miłości” do ziem polskich rosyjski polityk Władimir Żyrinowski.
Urodzony w Ałma-Acie – pół Lwowiak po ojcu – szczególnie polubił dobra polskiej kultury materialnej.
Mieszkając w Moskwie, wielokrotnie wyrażał chęć bliskiego z nimi obcowania. Niestety, z powodu pacyfistycznej postawy mainstreamu Kremla nie dane mu było zrealizować swoich marzeń.
Znał polskie wady narodowe i wielokrotnie wyrażał chęć przeprowadzenia ostatecznej reedukacji polskich elit przywódczych.
Choć był pesymistą co do możliwości uformowania Polaków, wielokrotnie wyciągał bratnią dłoń do chętnych do współpracy polskich środowisk politycznych, których członkowie złośliwie czasem nazywani są agentami, kolaborantami lub „ruskimi onucami”.
Władimir to osoba znana z politycznego umiaru – Polakom proponował Lwów, ale, kierowany dobrym sercem i sentymentem, w ramach Imperium Rosyjskiego Ukraińcom gotów był oddać Warszawę.
Jako człowiek kompromisu potrafił się samoograniczać, bo ostateczną granicę Moskwy widział na Wiśle, a nie na Odrze, jak niektórzy z jego jastrzębich kolegów..
Przytomnie argumentując, że raz zdobyta przez wojska gen. Suworowa dla Rosji kosztem krwi tysięcy prażan prawobrzeżna Warszawa musi pozostać przy Rosji, jednak w imię utrzymania trwałego pokoju zgodził się oddać lewobrzeżną część miasta Niemcom.
Głosił otwartym tekstem i publicznie to, o czym wielu decydentów myślało i w swych rosyjskich duszach aprobowało, ale przez wzgląd na logikę etapu musiało przemilczać w swych medialnych wypowiedziach.
Choć zaraz …Putinowi wyrwało się, że Warszawa to przecież rosyjskie miasto… No, o niczym to jeszcze nie przesądza, ale proroczy głos pana posła rosyjskiej Dumy Państwowej Władimira Żyrinowskiego będzie w Polsce pamiętany.
