back to top
More

    A gdyby było tak

    Strona głównaOpinieA gdyby było tak

    Polecamy w dziale

    Totalna wojna handlowa?

    20.01.2025 roku w przemówieniu inauguracyjnym prezydent USA Donald Trump zapowiedział zmianę polityki handlowej Stanów Zjednoczonych. Chyba nikt nie spodziewał się, że będzie tak drastyczna. Zaczęło się od ceł nałożonych na Kanadę, Meksyk oraz Chiny 01.02. To był dopiero początek.

    Kryzys migracyjny wywołany wojną w Sudanie: Skutki regionalne i europejskie implikacje

    Konflikt zmusił ponad 12,9 miliona ludzi do wewnętrznego przesiedlenia w Sudanie. Kolejne 3,8 miliona uciekło do Czadu, Egiptu, Sudanu Południowego i Libii. Skutki tej wojny wykraczają poza granice Sudanie, wpływając na stabilność regionalną i budząc obawy o potencjalną migrację w kierunku Europy.

    Ryszard Kapuściński: Talent w służbie propagandy

    Zainspirowany wizytą w Red Terror Martyrs' Memorial Museum w Addis Abebie, instytucji dokumentującej ogrom zbrodni komunistycznych w Etiopii, postanowiłem przypomnieć postać Ryszarda Kapuścińskiego - jednego z najwybitniejszych polskich reporterów, częściowo na usługach komunistycznego reżimu.

    Amerykański Dzień Wolności

    Nad tą strategią pracowały najtęższe amerykańskie umysły. Tylko idioci mogą bredzić, że w tej grze chodzi o jakieś „ego” Trumpa. Jeśli ktoś słyszy takie komentarze z ust ludzi, którzy mogą mieć na cokolwiek wpływ, niech się trzyma z daleka od takich „doradców”
    No i w końcu czołgi ruszyły. Szybko zmiażdżyły pracowicie układane zasieki i poradziły sobie bez trudu z budowanym murem. Wbrew jednak sceptykom i defetystom, Polacy byli przygotowani i odpowiedzieli ogniem.

    A gdyby było tak?

    „No i w końcu czołgi ruszyły. Szybko zmiażdżyły pracowicie układane zasieki i poradziły sobie bez trudu z budowanym murem. Wbrew jednak sceptykom i defetystom, Polacy byli przygotowani i odpowiedzieli ogniem. Test odporności pancerzy wypadł negatywnie i większość czołgów zamieniła się w słupy ognia. Z płonących wozów wyskakiwały żywe pochodnie. Wkrótce w Internecie pojawiły się zdjęcia poparzonych czołgistów. Młode, szczere, słowiańskie twarze wykrzywione w grymasie bólu.

    Temat ochoczo podjęły opozycyjne media i zaroiły się od komentarzy: Czy naprawdę trzeba tak ostro? Czy musimy strzelać? Może najpierw zapytać o co chodzi? Może te czołgi wjechały przypadkiem, bez złych zamiarów? Dlaczego rząd nie użył środków dyplomatycznych, nie zwrócił się do Unii Europejskiej o pomoc w negocjacjach, tylko strzela do czołgów czym się da?

    Sytuacja uległa zaostrzeniu, gdy polska artyleria trafiła w autobus z cywilną obsługą wojska, przypadkowo przejeżdżający w pobliżu pola walki. Podobno były tam też dzieci. A zupełnym przypadkiem była tam też ekipa białoruskiej telewizji.

    Totalna opozycja wniosła się na wyżyny. Patocelebryci prześcigali się w potępianiu wojska i rządzących, na wyścigi biegli z kwiatami i zniczami pod ambasady Rosji i Białorusi. Oskarżeniom o krew na rękach i ludobójstwo nie było końca”.

    Czy to rzeczywiście możliwy scenariusz? Obyśmy nie musieli się przekonać. Opisując tę fikcję, dokonałem pewnej ekstrapolacji, biorąc pod uwagę to, co już się wydarzyło na białoruskiej granicy i dotychczasowe zachowanie opozycji.

    A czy można porównywać atak czołgów z forsowaniem granicy przez bezbronnych uchodźców? Można. Przede wszystkim nie są bezbronni. Mamy już z obrażeniami kilku żołnierzy obrzuconych kamieniami. Kamień też jest bronią, kamieniem też można zabić.

    Sprawa jest prosta: każde siłowe przekraczania granicy jest agresją – czy to przez kolumnę czołgów, czy tłum nachodźców. Zresztą ci nachodźcy sami są bronią w ręku rzeczywistego agresora. Różnica jest taka, że nikt nie ma moralnych rozterek w kwestii strzelania do czołgów, do uchodźców strzelać trudniej. I na tym polega idea wojny hybrydowej. Na tym, by prowadzić działania agresywne poniżej poziomu powodującego zbrojną odpowiedź zaatakowanego. Płynne podnoszenie tego poziomu spowoduje dezorientację zaatakowanego, utrudnia podjęcie działań obronnych, a w końcu je uniemożliwi.

    Obserwując reakcję opozycji i sprzyjających jej mediów, widzimy zalew niesprawdzonych informacji, półprawd i zwykłych kłamstw, podręcznikową ilustrację działania sowieckiej, a teraz rosyjskiej machiny propagandowo – destrukcyjnej: orkiestry, pudła rezonansowe, agenci wpływu, pożyteczni idioci, poputnicy, a wreszcie zwykli zdrajcy. Zdrajcy, bo obrona granic jest obowiązkiem państwa, a kto temu przeszkadza, jest zwykłym zdrajcą. Koniec, kropka.

    Ostatnie wpisy autora

    Nowa Konstytucja