33-letni socjalista Zohran Kwame Mamdani, imigrant o indyjskich korzeniach, pochodzący z Ugandy, został oficjalnym kandydatem Partii Demokratycznej na urząd burmistrza Nowego Jorku. Jeśli wygra nadchodzące wybory, co jest bardzo prawdopodobne, będzie pierwszym muzułmaninem na tym stanowisku.
Mamdani urodził się w Kampali 18.10.1991 roku. Jego matka jest znaną reżyserką filmową i scenarzystką, ojciec profesorem i wykładowcą.
Drugie imię (Kwame) zawdzięcza pierwszemu ugandyjskiemu prezydentowi, a jednocześnie bezwzględnemu dyktatorowi i koumuniście, który doprowadził swój kraj do ruiny gospodarczej i został obalony w wyniku puczu. Mamdani nie ukrywa swojej fascynacji tą postacią i utożsamia się z tzw. ruchem panafrykańskim.
Wczesne dzieciństwo spędził w Kapsztadzie. W wieku 7 lat wyemigrował wraz z rodziną do USA. Ukończył studia afrykańskie na Bowdoin College. Następnie został doradcą pomagającym osobom zagrożonym eksmisjami i przejęciami nieruchomości. Jednocześnie próbował swoich sił jako raper, występując pod pseudonimami Mr. Kardamon i Young Kardamon.
W 2018 roku uzyskał obywatelstwo USA i rozpoczął działalność polityczną. Wstąpił do Partii Demokratycznej oraz stowarzyszenia Demokratyczni Socjaliści Ameryki, z których ideologią się identyfikuje. Został wybrany na reprezentanta dystryktu obejmującego Astorię, będącą częścią Queens w New York State Assembly i dwukrotnie uzyskał reelekcję.
Uczestniczył w strajku głodowym taksówkarzy domagających się umorzenia długów.
W tym roku wystartował w prawyborach Partii Demokratycznej na urząd burmistrza Nowego Jorku i w ciągu kilku miesięcy poprawił swój wynik w sondażach z 1% do 32%. Uzyskał ostatecznie 43,5% głosów, zajmując I miejsce, co było dużym zaskoczeniem.
Obecnie uważa się go za faworyta w wyścigu o fotel burmistrza w tym tradycyjnie głosującym na demokratów mieście.
Sukces zawdzięcza skupieniu się na codziennych problemach zwykłych nowojorczyków, takich jak brak mieszkań czy wysokie ceny najmu. Mamdani obiecuje darmowy dostęp do opieki nad dziećmi oraz darmową komunikację miejską, zamrożenie cen najmu, podwyższenie płacy minimalnej do 30$ za godzinę oraz otwarcie finansowanych przez miasto publicznych sklepów spożywczych oferujących towary w cenach hurtowych.
Deklaruje, że chce wybudować 200 tysięcy nowych, tanich mieszkań komunalnych pod wynajem oraz remont już istniejących.
Jego populistyczne obietnice wyborcze mają sfinansować wyższe i nowe podatki dla najbogatszych, korporacji oraz białej klasy średniej, aby „ciężar podatkowy przeniósł się z zamieszkiwanych przez imigrantów i kolorowych zewnętrznych dzielnic na droższe domy w bogatych i białych dzielnicach.”
Obiecuje również wzmocnienie praw społeczności LGBT+, w tym utworzenie specjalnego biura zajmującego się jej wspieraniem. Chce zwiększyć 8-krotnie budżet programu przeciwdziałania przestępstwom z nienawiści, w tym islamofobii.
Jednocześnie jest krytykiem polityki władz Izraela i ludobójstwa w Gazie w związku z czym oskarża się go o antysemityzm. On jednak podkreśla różnicę między antysemityzmem, któremu się przeciwstawia i antysyjonizmem, z którym się utożsamia. Uważa, że Izrael może istnieć, ale tylko pod warunkiem zapewnienia swoim mieszkańcom równych praw.
W trakcie kampanii wyborczej poparcia udzielili mu żydowski senator Bernie Sanders oraz latynoska Alexandria Ostasio-Cortez, reprezentujący skrajną lewicę w Partii Demokratycznej.
Czy tak wygląda nowa twarz Ameryki?
Patryk Patey
