back to top
More

    Polski zachwyt Ukrainą i Ukraińcami za chwilę przeminie

    Strona głównaFelieton sobotni Jana A. KowalskiegoPolski zachwyt Ukrainą i Ukraińcami za chwilę przeminie

    Polecamy w dziale

    Dwanaście prac Donalda Trumpa. Koniec z globalizacją (10)

    Dług publiczny USA wyniósł w roku 2024 36 bln dolarów, przekraczając 130% PKB. Na spłatę samych odsetek wydano 1,2 bln USD. Chcąc uratować Amerykę przed bankructwem Donald Trump wdraża program naprawy państwa. Wprowadzenie ceł to kolejny ważny krok na drodze uczynienia Ameryki znowu bogatą i wolną.

    Dwanaście prac Donalda Trumpa. Najazd barbarzyńców (9)

    Z pomocą migrantów ktoś chce zniszczyć naszą cywilizację - chrześcijaństwo i wolność jednostki. Migranci chcą jedynie dostać azyl i żyć na nasz koszt. Nie chcą pracować i dostosowywać się do naszych norm, którymi gardzą. Australia pokazała już w 2001, że można zatrzymać migrację. Trzeba tylko chcieć

    Dziadku zrozum swojego wnuka

    Dla dobra Polski potrzebujemy wzajemnego zrozumienia - wielkiej koalicji dziadków i wnuków - pokolenia Solidarności i pokolenia Konfederacji. Tylko tak utrzymamy naszą wolność i niepodległość przed zapędami wariatów. No dobra, jeszcze Paulinę Matysiak z Partii Razem bym dorzucił :)

    Dwanaście prac Donalda Trumpa. Wolność słowa i życia (8)

    Gdy entuzjazmowaliśmy się Zełeńskim i Donaldem Trumpem, polski parlament przyjął Ustawę Kagańcową, odbierającą nam wolność słowa. Polska pod wodzą Donalda Tuska podąża za europejskim nurtem niewolenia ludzi, w kontrze do wartości amerykańskich - wolność słowa jest zapisana w konstytucji USA.
    Co nam pozostanie? Czy odniesiemy trwałe korzyści z obecnej sytuacji? Co państwo polskie może zaoferować 2,5 mln uchodźców? Przecież nie potrafi nawet zagospodarować potencjału własnego narodu. Nie bójmy się pytać.. i odpowiadać.

    Co nam pozostanie? Nie bójmy się zapytać i poszukać odpowiedzi. Tak postępują ludzie dorośli.

    Fantastyczna jest ta spontaniczna pomoc Polaków dla ukraińskich uciekinierów. To powód do naszej dumy. Jesteśmy wspaniałym narodem. Jesteśmy wspaniałym narodem zamieszkującym niedoskonałe państwo. Może nie do końca z dykty. Nazwijmy nasze państwo – zgodnie z prawdą – państwem  akcyjnym.

    Gdy  coś się wydarzy, najlepiej tragedia, wtedy struktury państwowe ustami naszych przywódców ogłaszają mobilizację. Może to być przegląd wszystkich żurawi w kraju, bo jeden się przewrócił. Sprawdzenie escape roomów, bo w jednym wydarzyła się tragedia. Przegląd pedofilów, bo dokonała się kolejna zbrodnia z udziałem zwyrodnialca; nie wiedzieć dlaczego wypuszczonego z więzienia na weekend. Miesiąc później nikt już o niczym nie pamięta – zwłaszcza ministrowie, którzy korzystając z okazji buńczucznie przedefilowali przez wszystkie stacje telewizyjne i radiowe.

    Jak będzie wyglądać sprawa obecnego ukraińskiego entuzjazmu?

    Dużo zależy od wyniku obecnej wojny.

    Miejmy nadzieję, że armia rosyjska podkuli ogon i jeszcze w marcu opuści cały teren Ukrainy. W takim przypadku dwa miliony uchodźców opuści nasz piękny kraj zachowując miłe wspomnienia. A nasze państwo będzie mogło pozostać takie jak jest – akcyjne.

    Rosja nas nie zaatakuje. Ukraińcy (tyle pięknych wspomnień) będą szczerze i chętnie z nami współpracować ku obopólnemu dobru.  A gdy jeszcze upadnie Łukaszenka, a jego miejsce zajmie Zenon Paźniak, trzy narody dawnej Rzeczpospolitej (+ Litwini) będą mogły odzyskać należne im miejsce na mapie świata. Miejsce, z którego zepchnęła je Rosja. I jakoś to będzie. Czy na pewno? – za chwilę odpowiem.

    Jeżeli wojna się przeciągnie lub Ukraina zostanie okrojona, dwa miliony Ukraińców (lub więcej) i pół miliona Białorusinów może pozostać z nami na dłużej. Jak sobie poradzi z nimi polskie państwo akcyjne?

    Dwa pytania, dwa możliwe scenariusze i jedna odpowiedź.

    Ani w pierwszym, ani w drugim przypadku państwo polskie nie poradzi sobie i tylko ugrzęźnie w niemocy. Powód w obu przypadkach jest ten sam – organizacja państwa polskiego jest do niczego. Nieefektywna, wręcz niewydolna, nie potrafi nawet zagospodarować potencjału swojego narodu. A jedynym pomysłem polityków zarządzających Polską jest zewnętrzne czyli niemieckie finansowanie. Nagle z kapelusza wyciągną rządzący rozwiązanie dla 2,5 miliona uchodźców, skoro nie mają go dla nas? Śmiem wątpić.

    Uratować może nas tylko zmiana obecnego systemu zarządzania państwem. Z obecnego etatystycznego, z kluczową rolą niby niemieckiej a bardziej rosyjskiej biurokracji, na oddolny jaki charakteryzował I Rzeczpospolitą.

    Właśnie dla wolności obywatelskich, dla wolności gospodarowania, wyznania i życia, drobna i średnia szlachta Wielkiego Księstwa Litewskiego wymusiła na swoich panach, książętach krwi, unię z Koroną, z Polską.

    Jeżeli nie dokonamy zmian systemu, ustroju naszego państwa, to nawet w pierwszym, optymistycznym przypadku nie odniesiemy żadnej korzyści. Unia Europejska wykorzysta nas być może do pomocy niepodległej Ukrainie i Białorusi, jak kiedyś Sławka Nowaka i Leszka Balcerowicza😊 A co bardziej kolorowi z nas staną się forpocztą nowej kolorowej bolszewii na wschodnich rubieżach.

    Niemiecka Unia Europejska zyska nowe tereny do ekspansji i eksploatacji. A Polska nie stanie się  żadnym istotnym punktem odniesienia dla obu państw. Tak będzie, a my będziemy się użalać na ich niewdzięczność: „a mogliśmy im nie pomagać”.

    I Rzeczpospolita była atrakcyjna dla Rusinów Czerwonych (Ukraińcy), Czarnych i  Białych (Białorusinów) i Litwinów, bo oddolne zorganizowanie państwa gwarantowało im wszystkie możliwe wolności osobiste. Wolności wynikające z Chrześcijaństwa.

    Była atrakcyjna również dla Niemców, Holendrów, Szkotów, Żydów i innych. Przybywających do niej jak do Ziemi Obiecanej z niewoli i ucisku.

    Ale najbardziej atrakcyjna była dla samych Polaków. Dla nas. I Polska znowu musi się taka stać…dla nas. A wtedy stanie się atrakcyjna również dla naszych sąsiadów – Ukraińców, Białorusinów i Litwinów (+ Łotysze?). Będą chcieli z nami współpracować, naśladować nas i znowu uczyć się polskiego.

    Tylko w ten sposób staniemy się centrum (sercem i mózgiem) nowej jednostki geopolitycznej w Europie i Świecie (ABC). Jej naturalnym liderem.

    Jan Azja Kowalski

    PS. Pamiętam, po  tekście o karabinie dla każdego:

    Karabin dla każdego dorosłego Polaka … i Polki – natychmiast!

    miałem dziś napisać o pozostałych 5 prawach kardynalnych, przywracających naszą wielkość. Niestety, cały proces zakłócił mój znajomy, Julek, martwiący się, co będzie z Polską i uchodźcami za miesiąc 😊

    Jan A. Kowalski
    Jan A. Kowalski
    Jan A Kowalski, rocznik 1964. Od roku 1983 działacz Liberalno-Demokratycznej Partii Niepodległość, od 1985 redaktor „małej” Niepodległości (ps. Azja Tuhajbejowicz). Autor „Dziur w Mózgu” i „Wojny, którą właśnie przegraliśmy”.

    Ostatnie wpisy autora

    Nowa Konstytucja