Dwa tygodnie temu zapytałem Marcina Rolę o to, za co zaprzedał platformę Banbye szatanowi. Nie dostałem odpowiedzi, bo któżby się liczył ze zdaniem zwykłego Kowalskiego. I z jego dziwnymi pytaniami.
Dostałem za to od jednego fana filmik z „Różalem”, satanistą obecnym na Banbye. Po to, żebym się zawstydził i … wiecie co. Żebym nie siał zamętu i nie wprowadzał durnego podziału na wierzących i niewierzących, na dobrych i złych według tej przestarzałej kategorii. Ale zastosował nowoczesną definicję dobra i zła. Otóż dobry jest ten, kto udziela się w akcjach charytatywnych, daje kasę na Jurka Owsiaka, przytula kota i psa (koniecznie ze schroniska). A w co wierzy?, w Boga, Szatana czy karmę, albo kompletnie w Nic, to jego prywatna sprawa.
To właśnie jest pomieszanie z poplątaniem. W swoim durnym ludzkim rozumku wykoncypowaliśmy, że to my decydujemy o świecie i wszechświecie. Tworzymy kosmos i własnego prywatnego Boga, którym sami zarządzamy. I możemy na niego nakrzyczeć.
Nie zostaliśmy stworzeni, ale tworzymy. Z magmy, z lawy, z błota, z wielkiego wybuchu, z pantfelka, z brudu. Minęło ponad 50 lat od zaistnienia w sferze społecznej tej koncepcji. A teraz święci swój tryumf na zachód od naszej granicy i tylko patrzeć jak zaleje polską ziemię.
Możemy już wszystko. Wszystko jest względne i zależne od naszego humoru, nastroju i ogólnego samopoczucia. Tak właśnie wkroczyliśmy w epokę szaleństwa. Nie liczy się już nic, co przekraczałoby naszą wyobraźnię i wrażliwość. Wrażliwość na siebie samego. W Polsce ta epoka egoizmu, pod nazwą samorealizacji, nastąpiła pokolenie później. Komunizm i walka z nim skutecznie zahamowała roztrząsanie i leczenie własnych problemów i kompleksów. Po prostu nie mieliśmy czasu.
Starość, starość, starość? Może dlatego piszę te słowa. Jednak mając dzieci w wieku 30+, i poznając ludzi w ich wieku, trudno nie zauważyć ogólnego zjawiska – upadku naszej cywilizacji. Cywilizacji opartej na codziennej wierze w osobowego Boga. Prostej wierze nakazującej życie każdego dnia według jej zasad, a nie według usprawiedliwień, że tak się nie da, że dzisiejsze czasy są inne. Że Ty, ojciec, jesteś niedzisiejszy, chyba ze Średniowiecza.
Szacuję, że 50% pokolenia 30+ ma problem z sobą. Żeby go rozwiązać regularnie odbywa seanse terapeutyczne.
A chociaż część z nich rozbudza w sobie chrześcijańską duchowość, to z chrześcijaństwem ma ona niewiele wspólnego. Oparta jest nie na Bogu, ale na własnym JA. Na samorealizacji. Na tym wszystkim do czego odrzucenia wzywał Jezus Chrystus, jeżeli ktoś chce iść za nim.
Jeżeli chcemy cokolwiek zmienić w dzisiejszym świecie, w którym znowu króluje szatan, musimy odrzucić (po)nowoczesne bzdury. Bzdury podsunięte właśnie przez tego przebiegłego wroga człowieka.
Z główną, że stworzenie może samodzielnie funkcjonować bez swojego Stwórcy. I drugą, że dla pełnego i prawdziwego życia powinniśmy zaakceptować zło, a nawet zaprosić je do siebie. Inaczej niczego wielkiego nie zbudujemy. A przecież w dzisiejszym świecie, pełnym medialnego ekshibicjonizmu, nie możemy poprzestać na rzeczach małych.
Bo załóżmy, że to właśnie do Ciebie (albo do mnie) przychodzi Szatan i mówi:
Na świecie nie będzie wojen, głodu i prześladowań, tylko oddaj mi pokłon. Wreszcie będziesz mógł się w pełni realizować, bez durnych, przestarzałych ograniczeń. Sam będziesz bogiem, tylko oddaj mi pokłon. Zbudujesz największy portal w Polsce, tylko oddaj mi pokłon.
Jak odpowiesz?
