Orban, który jest protestantem, przeforsował w konstytucji zapis stwierdzający iż „podstawą rodziny jest małżeństwo i/lub relacja rodzic-dziecko. Matką jest kobieta, a ojcem mężczyzna”.
Referendum miało dać legitymację do dalszych działań zabezpieczających instytucję rodziny zagrożoną zdaniem konserwatystów przez próby progresywnych eksperymentów społecznych szykowanych przez lewicę a ukrytych postacią wprowadzanych odpowiednio zmodyfikowanych na potrzeby transformacji społecznej praw człowieka czy praw kobiet.
Z powodu tzw. ustaw światopoglądowych Komisja Europejska wszczęła postępowanie przeciwko Węgrom o rzekome naruszenie prawa unijnego w związku z możliwym naruszeniem praw podstawowych osób LGBTIQ.
Spory ideologiczne jednak nie zdominowały węgierskiej sceny politycznej.
Pragmatyczni Węgrzy doceniają stabilizację ekonomiczną, wsparcie państwa dla rodzin i wierzą zapewnieniom Viktora Orbana, że dobre relacje z Kremlem pozwolą Węgrom przetrwać geopolityczne burze, które pojawiają się coraz bliżej węgierskich granic.
Węgrami po roku 1990 r do 2012 r rządzili w większości spadkobiercy komunistycznej partii Janosa Kadara. W latach1994–1998 i 2002–2008 Węgierska Partia Socjalistyczna była ugrupowaniem współrządzącym , a w okresie 2008–2010 partią rządzącą.
Postkomuniści realizowali swoisty program uwłaszczenia się na majątku publicznym i umacniania swojej pozycji w kluczowych dla państwa sektorach: mediach, finansach, energetyce. Wykorzystując umiejętnie prywatyzację zapewnili sobie wpływy niezależnie od kaprysu wyborców.
Fidesz rządził w latach 1998-2002 r po czym przegrał wybory i oddał władzę postkomunistom. Okazało się, że przesądzająca o porażce była dysproporcja w posiadanych wpływach w mediach i dysponowanie znacząco mniejszym budżetem na budowanie struktur partyjnych i prowadzenie kampanii wyborczej niż posiadali post komuniści.
Orban czas spędzony w opozycji poświęcił na budowę przyjaznych mu mediów i czekał na błędy partii rządzącej. Kolejny raz sięgnął po władzę w 2010, po nieudolnych rządach socjalistów wpędzających Węgry w kryzys finansów publicznych i kryzys gospodarczy. Nie bez wpływu na wynik były przedostające się do opinii publicznej niepokojące informacje o aferach korupcyjnych.
