Próby współpracy polskich i ukraińskich środowisk patriotyczno-narodowych w latach 1945-2022 (2)

Data

Polecamy

Maria Demidiuk, Wrażenia z pobytu w Polsce

Czerwono-czarna flaga kojarzy mi się z walką narodowowyzwoleńczą, protestami na Majdanie i nie ma znaczenia antypolskiego. Często się zdarza, że osoba dokonująca bohaterskich czynów, popełnia też zbrodnie. Powinniśmy je wyjaśniać.

Próby współpracy polskich i ukraińskich środowisk patriotyczno narodowych w latach 1945-2022 (1)

Polsko-ukraińskich stosunków nie da się zrozumieć bez znajomości historii. Walczyliśmy z sobą i urządzaliśmy mordy, ale w warunkach wspólnego zagrożenia potrafiliśmy współpracować. Te próby agentura rosyjska zawsze nazywała zdradą

Antoni Borelowski, Relacja ze spotkania Legionu Polskiego we Wrocławiu

Ukrainie pomaga ochotnicy z wielu państw. Również z Polski. Zamieszczamy poniżej relację ze spotkania Legionu Polskiego, który powstał 5.03. 2022 r. w Krakowie. Jego misją jest organizowanie wszelkiej pomocy dla walczącej Ukrainy.
Jednym z obszarów, który miał stale podzielić Polaków i Ukraińców jest historia. Oba narody, im dalej od tragicznych wydarzeń, tym bardziej idealizują swoich niezłomnych "bohaterów". Tworzą się mity, z którymi trudno jest walczyć.

Lata 90. XX w. i  początek XXI w. Wolna Polska, Wolna Ukraina. „Każdy sobie rzepkę skrobie?”

W latach   90. nowo powstała Ukraina i Polska borykały się z kryzysami wewnętrznymi. Współpraca polsko-ukraińska istniała głównie w deklaracjach polityków, ale ani w obszarze gospodarczym, ani politycznym, nie wydawała się ważna dla ówcześnie rządzących elit. Polska przyjęła kurs na integrację z Zachodem. Ukraina uprawiała politykę wielowektorową, balansowania między Federacją Rosyjską a Zachodem, licząc na wyciąganie  większych korzyści jako państwo pozablokowe. 

Rozwijał się jednak dialog historyków polskich i ukraińskich, którzy podejmowali próby uzgodnień opisu historii najnowszej. Niestety, był to także czas oddalających się narracji historycznych. 

Już w latach 90. zaczyna się okres podejmowania przez Kreml  prób odzyskania kontroli nad przestrzenią poradziecką. Budowany jest system oligarchiczny, mający oplatać niczym pajęczyna nowo powstałe państwa i korumpować ich elity. 

Widoczne psucie państwa  wywoływało niezadowolenie społeczne na Ukrainie.

Każde wystąpienie społeczeństwa ukraińskiego przeciwko Rosji uderzało przy okazji w żywą legendę Wielkiej Wojny Ojczyźnianej i bohaterskiej Armii Czerwonej. A trzeba wiedzieć, że w czasie wojny Ukraińcy służyli głównie w tej formacji, a nie w UPA, czy SS Gallizien. 

Wraz z erozją mitu sowieckiego i kryzysami w stosunkach  z Rosją  umacniał się mit heroicznej walki o niepodległość z sowieckim okupantem, prowadzony przez “bohaterską” UPA i inne oddziały walczące z Armią Czerwoną. 

Podczas Rewolucji Godności w 2004 r. pojawiły się czerwono-czarne sztandary, które bardzo zaniepokoiły wielu Polaków. Rodziny ofiar zbrodni ludobójstwa dokonywanych na Wołyniu powtarzają, że „nie o zemstę ale o pamięć wołają ofiary”. Chodzi o pamięć, o modlitwę, o prawdę. Tylko na prawdzie bowiem można zbudować trwały fundament łączący naród polski i naród ukraiński.

Kiedy wymierają ostatni świadkowie i uczestnicy krwawych wydarzeń na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej,  paradoksalnie wcale nie jest łatwiej przełamywać impas wynikający z odmiennej pamięci historycznej. Społeczności idealizują swoich już nieżyjących „bohaterów”, tworzą się mity, z którymi trudno walczyć. 

UPA bowiem jest widziana tylko i wyłącznie przez pryzmat, przyznać trzeba heroicznej, walki narodowowyzwoleńczej z totalitarnym zbrodniczym reżimem sowieckim.

Mariusz Patey
Mariusz Patey
Absolwent Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Publicysta specjalizujący się problematyce ekonomii Międzymorza, bezpieczeństwa energetycznego. Były doradca wojewody lubuskiego, były członek rad nadzorczych spółek prawa handlowego związanych z transportem, rozwiązaniami IT dla transportu.

Ostatnie wpisy autora