back to top
More

    O godność Rzeczypospolitej – Bar 1768, o godność Ukrainy – Bar 2022

    Strona głównaIdeeO godność Rzeczypospolitej - Bar 1768, o godność Ukrainy - Bar 2022

    Polecamy w dziale

    Alkoholizm europejski a kryzys wodny

    Do wyprodukowania 1 l piwa zużywa się 300 l wody. Kto pije 1 l piwa dziennie, przez 4 lata spowoduje ślad wodny na poziomie 440 000 litrów, więcej niż wynosi ślad wodny wyprodukowania nowego samochodu.

    Rozmowa z prezesem Fundacji Orla Straż Bartoszem Rutkowskim 

    W Iraku ISIS dopuściło się wielu zbrodni, głównie na ludności cywilnej. Mieszkałem z cywilami, jadłem i godzinami rozmawiałem o tym, co się wydarzyło. Poznałem ich potrzeby. Postanowiłem im pomóc. Ta działalność trwa już 8 lat.

    Dwaj bracia – dwa patriotyzmy 

    Od lat znaczna część polityków, ludzi sztuki, literatów, „aktywistów”...

    Partie i polityka. Diagnoza polskiego systemu władzy.

    “Wykonywanie władzy politycznej czy to we wspólnocie, czy to w instytucjach reprezentujących państwo powinno być ofiarną służbą człowiekowi i społeczeństwu, nie zaś szukaniem własnych korzyści z pominięciem dobra wspólnego". JPII
    29. lutego 1768 roku zawiązano konfederacją barską (1768-1772), a po 254. latach ten sam Bar na Ukrainie znów pod presją rosyjskich wojsk

    „Kto nie pamięta historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie.”

    George Santayana.

    29. lutego 1768 roku zawiązano konfederacją barską (1768-1772), a po 254. latach ten sam Bar na Ukrainie znów pod presją rosyjskich wojsk!

    W październiku 1767 r. zebrał się w Warszawie jeden z najtragiczniejszych sejmów w historii Polski. Pięć miesięcy obradowano w Warszawie otoczonej kordonem rosyjskich wojsk, które miały nakłonić posłów do uchwalenia traktatu gwarancyjnego z Rosją. A ten oznaczał koniec suwerenności Rzeczypospolitej. Gwarantem jej ustroju miał być car Rosji. Ale takich ludzi, jacy wówczas zasiadali w poselskich ławach, jak choćby Józef Wybicki (autor słów naszego hymnu), który stanął w sejmie przed Repninem z obnażoną szablą, zastraszyć się nie dało. Traktat gwarancyjny więc podpisali, według nowego planu Rosjan, delegaci, na których wybrano zdrajców – za pieniądze i urzędy.

    Nie godząc się na ten zdradziecki bezprawny manewr, na kresach Rzeczypospolitej, Podolu, w miasteczku Bar, 29. lutego podpisano Manifest konfederacji,  a 4 marca zaprzysiężono konfederacki związek zbrojny. Z polskich dowódców największą sławę zyskał Kazimierz Pułaski.

    Jest to bezsprzecznie pierwsze polskie powstanie w obronie jej niepodległości, przeciwko rosyjskiej przemocy – o godność Rzeczypospolitej. Także w obronie wiary katolickiej, ponieważ ówczesna rosyjska propaganda przedstawiała w Europie konfederatów jako nietolerancyjnych katolików.

    A tak naprawdę chodziło o usprawiedliwienie przed Europą przygotowanego już wówczas rozbioru Polski.

    Ponad cztery lata walczono z regularną armią rosyjską i wojskami królewskimi. Tragedię klęski przypieczętowały Prusy i Austria, które porozumiały się z Rosją co do rozbioru Rzeczypospolitej.

    Ustalono obszary zaborów  i 5 sierpnia 1772 r. podpisano układ I rozbioru. Rzeczpospolita straciła ponad 211 tys. km kw., czyli około 2/3 terytorium obecnej Polski.

    Konfederacja barska wprawdzie nie pokonała wojsk przyszłych zaborców i sprzyjających im sił, jednak powstrzymała marazm, poczucie bezsilności narodu, uleganie obcym i staczanie się narodu w niebyt.

    Stefania Mąsiorska

     

    Ostatnie wpisy autora

    Nowa Konstytucja