O godność Rzeczypospolitej – Bar 1768, o godność Ukrainy – Bar 2022

Data

Polecamy

Chrońmy nasze dzieci w przedszkolu, w szkole … i w Macdonaldzie

Demoralizacja narodu jest najprostszym i najtańszym sposobem na przejęcie jego państwa - zasobów materialnych i ludzkich. Sposobem na przekształcenie człowieka – dziecka bożego w niewolnika własnych żądz i światowych korporacji.

Franek Vetulani i Jan Hartman – wyznawcy 11 przykazania

Franek Vetulani jest najbardziej znanym studentem krakowskim ostatnich lat. Zawiesił tęczową flagę na Smoku Wawelskim. Obraża pamięć Jana Pawła II i Wandę Półtawską. Jego nihilizm uderza w polskie wartości. Bronią go profesorowie.

Związki zawodowe – między tradycją a wyzwaniami współczesności

Tylko 1,5 mln (na 17 mln prac.) to członkowie związków zawodowych. Liczba osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą wynosiła 1,3 mln, a 1,2 mln pracuje na umowę o pracę lub dzieło. Czy związki zawodowe powinny im pomóc?
29. lutego 1768 roku zawiązano konfederacją barską (1768-1772), a po 254. latach ten sam Bar na Ukrainie znów pod presją rosyjskich wojsk

„Kto nie pamięta historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie.”

George Santayana.

29. lutego 1768 roku zawiązano konfederacją barską (1768-1772), a po 254. latach ten sam Bar na Ukrainie znów pod presją rosyjskich wojsk!

W październiku 1767 r. zebrał się w Warszawie jeden z najtragiczniejszych sejmów w historii Polski. Pięć miesięcy obradowano w Warszawie otoczonej kordonem rosyjskich wojsk, które miały nakłonić posłów do uchwalenia traktatu gwarancyjnego z Rosją. A ten oznaczał koniec suwerenności Rzeczypospolitej. Gwarantem jej ustroju miał być car Rosji. Ale takich ludzi, jacy wówczas zasiadali w poselskich ławach, jak choćby Józef Wybicki (autor słów naszego hymnu), który stanął w sejmie przed Repninem z obnażoną szablą, zastraszyć się nie dało. Traktat gwarancyjny więc podpisali, według nowego planu Rosjan, delegaci, na których wybrano zdrajców – za pieniądze i urzędy.

Nie godząc się na ten zdradziecki bezprawny manewr, na kresach Rzeczypospolitej, Podolu, w miasteczku Bar, 29. lutego podpisano Manifest konfederacji,  a 4 marca zaprzysiężono konfederacki związek zbrojny. Z polskich dowódców największą sławę zyskał Kazimierz Pułaski.

Jest to bezsprzecznie pierwsze polskie powstanie w obronie jej niepodległości, przeciwko rosyjskiej przemocy – o godność Rzeczypospolitej. Także w obronie wiary katolickiej, ponieważ ówczesna rosyjska propaganda przedstawiała w Europie konfederatów jako nietolerancyjnych katolików.

A tak naprawdę chodziło o usprawiedliwienie przed Europą przygotowanego już wówczas rozbioru Polski.

Ponad cztery lata walczono z regularną armią rosyjską i wojskami królewskimi. Tragedię klęski przypieczętowały Prusy i Austria, które porozumiały się z Rosją co do rozbioru Rzeczypospolitej.

Ustalono obszary zaborów  i 5 sierpnia 1772 r. podpisano układ I rozbioru. Rzeczpospolita straciła ponad 211 tys. km kw., czyli około 2/3 terytorium obecnej Polski.

Konfederacja barska wprawdzie nie pokonała wojsk przyszłych zaborców i sprzyjających im sił, jednak powstrzymała marazm, poczucie bezsilności narodu, uleganie obcym i staczanie się narodu w niebyt.

Stefania Mąsiorska

 

Ostatnie wpisy autora