back to top
More

    O godność Rzeczypospolitej – Bar 1768, o godność Ukrainy – Bar 2022

    Strona głównaIdeeO godność Rzeczypospolitej - Bar 1768, o godność Ukrainy - Bar 2022

    Polecamy w dziale

    Wyzwania stojące przed Polską

    Musimy zrobić rachunek zysków i strat, nie dla formacji politycznej, nie dla własnego środowiska, nie pod kątem karier tych czy innych osób, ale dla dobra narodu i państwa. Powinniśmy przeanalizować ewentualne skutki wyjścia z UE.

    Refleksje na Boże Narodzenie

    Koniecznie karp, prezenty pod choinkę, jeszcze opłatek, odpalić kolędy i możemy świętować. Czym jest Boże Narodzenie dziś? Na naszych oczach upada cywilizacja zbudowana na nauce Chrystusa. Powrót do źródeł to jedyny nasz ratunek.

    Paweł Zastrzeżyński, Nim kur zapieje… (list otwarty do Prezydenta RP Andrzeja Dudy)

    PAD wbrew swoim zapowiedziom z kampanii wyborczej 2015, podpisał Ustawę o finansowaniu in vitro. Przeciwko było tylko 100 posłów PiS (194). Pozostali, jak MM byli za, lub wstrzymali się, jak JK. Dlaczego zostaliśmy oszukani? (red)

    Wszystkich Świętych Obcowanie

    1 listopada przypomina nam trzy prawdy. 1. Że święci nadal żyją, chociaż fizycznie nie ma ich już wśród nas. 2. Istnieje życie inne od tu i teraz. 3. A skoro tak, to istnieje dawca życia na tyle mocny, że pozwala umarłym żyć dalej.
    29. lutego 1768 roku zawiązano konfederacją barską (1768-1772), a po 254. latach ten sam Bar na Ukrainie znów pod presją rosyjskich wojsk

    „Kto nie pamięta historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie.”

    George Santayana.

    29. lutego 1768 roku zawiązano konfederacją barską (1768-1772), a po 254. latach ten sam Bar na Ukrainie znów pod presją rosyjskich wojsk!

    W październiku 1767 r. zebrał się w Warszawie jeden z najtragiczniejszych sejmów w historii Polski. Pięć miesięcy obradowano w Warszawie otoczonej kordonem rosyjskich wojsk, które miały nakłonić posłów do uchwalenia traktatu gwarancyjnego z Rosją. A ten oznaczał koniec suwerenności Rzeczypospolitej. Gwarantem jej ustroju miał być car Rosji. Ale takich ludzi, jacy wówczas zasiadali w poselskich ławach, jak choćby Józef Wybicki (autor słów naszego hymnu), który stanął w sejmie przed Repninem z obnażoną szablą, zastraszyć się nie dało. Traktat gwarancyjny więc podpisali, według nowego planu Rosjan, delegaci, na których wybrano zdrajców – za pieniądze i urzędy.

    Nie godząc się na ten zdradziecki bezprawny manewr, na kresach Rzeczypospolitej, Podolu, w miasteczku Bar, 29. lutego podpisano Manifest konfederacji,  a 4 marca zaprzysiężono konfederacki związek zbrojny. Z polskich dowódców największą sławę zyskał Kazimierz Pułaski.

    Jest to bezsprzecznie pierwsze polskie powstanie w obronie jej niepodległości, przeciwko rosyjskiej przemocy – o godność Rzeczypospolitej. Także w obronie wiary katolickiej, ponieważ ówczesna rosyjska propaganda przedstawiała w Europie konfederatów jako nietolerancyjnych katolików.

    A tak naprawdę chodziło o usprawiedliwienie przed Europą przygotowanego już wówczas rozbioru Polski.

    Ponad cztery lata walczono z regularną armią rosyjską i wojskami królewskimi. Tragedię klęski przypieczętowały Prusy i Austria, które porozumiały się z Rosją co do rozbioru Rzeczypospolitej.

    Ustalono obszary zaborów  i 5 sierpnia 1772 r. podpisano układ I rozbioru. Rzeczpospolita straciła ponad 211 tys. km kw., czyli około 2/3 terytorium obecnej Polski.

    Konfederacja barska wprawdzie nie pokonała wojsk przyszłych zaborców i sprzyjających im sił, jednak powstrzymała marazm, poczucie bezsilności narodu, uleganie obcym i staczanie się narodu w niebyt.

    Stefania Mąsiorska

     

    Ostatnie wpisy autora

    Nowa Konstytucja