back to top
More

    Zniesienie Rady Nieustającej przez Sejm Czteroletni

    Strona głównaHistoriaZniesienie Rady Nieustającej przez Sejm Czteroletni

    Polecamy w dziale

    Karta Praw Kobiet

    CEDAW to międzynarodowa konwencja, nazywana również Kartą Praw Kobiet. Uchwalona została rezolucją nr 34/180 Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 18.12.1979 roku. Weszła w życie 3.09.1981 r. Ratyfikowało ją 187 państw (bez USA). Nie podpisały jej Iran, Somalia, Stolica Apostolska, Sudan i Tonga.

    Robert Menzies – 18 lat na stanowisku premiera Australii

    20.12.1894 roku urodził się Robert Menzies, wielokrotny premier Australii. Rządził w sumie 18 lat, co stanowi do dziś niepobity rekord w historii tego kraju. Stał na czele 10 rządów federalnych i był ojcem-założycielem Liberalnej Partii Australii.

    Granatowa policja 1939-45

    17.16.1939 roku rozporządzeniem GG Hansa Franka powołana została nowa formacja policyjna nazywana granatową policją (od koloru mundurów). Miała służyć okupantowi. Jednak polskie państwo podziemne nigdy nie potępiło granatowej policji. Dlaczego?

    Rumuńska „rewolucja” 1989 roku

    Od 16 do 27 grudnia 1989 roku w Rumunii doszło do rewolucji. W istocie był to zamach stanu, przeprowadzony przez elitę komunistyczną i służbę bezpieczeństwa Securitate. Pozbyły się Ceausescu, ostatniego w Obozie wroga sowieckiej pierestrojki, którą firmował Michaił Gorbaczow
    Powołana w trakcie sejmu rozbiorowego w 1775 roku na życzenie carycy Katarzyny II, wg projektu ambasadora rosyjskiego Ottona Magnusa von Stackelberga, miała nadzorować sytuację polityczną w Polsce zgodnie z rosyjskimi interesami.

    19 stycznia 1789 roku, wbrew protestom stronnictwa politycznego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i ambasady rosyjskiej, Sejm Czteroletni (nazywany także Wielkim) zniósł znienawidzoną przez polskich patriotów Radę Nieustającą (przezywaną Zdradą Nieustającą). Była ona symbolem rosyjskich wpływów w Rzeczypospolitej. Powołana w trakcie sejmu rozbiorowego w 1775 roku na życzenie carycy Katarzyny II, a według projektu ambasadora rosyjskiego Ottona Magnusa von Stackelberga, miała nadzorować sytuację polityczną w Polsce zgodnie z rosyjskimi interesami. 

    W jej skład wchodzili król i 36 konsyliarzy z których połowę mianował senat a połowę sejm. Kadencja trwała 4 lata, co 2 lata wymieniano 2/3 składu Rady, reszta pozostawała na swoich stanowiskach. Rada dzieliła się na 5 departamentów z których każdy zajmował się inną dziedziną kompetencji państwa. Ograniczała ona i tak niewielką władzę króla i dbała o zachowanie status quo. Niemal wszyscy jej członkowie byli rosyjskimi, płatnymi agentami, pobierającymi wypłatę w rosyjskiej ambasadzie a ich głównym zadaniem było upewnienie się, że Rzeczpospolita nie będzie nigdy zagrożeniem dla Rosji. 

    Jednocześnie jednak ten organ quasi-rządowy był jak na swoje czasy bardzo nowoczesny i skuteczny. Stanowiła Rada spełnienie postulatu podziału władzy podnoszonego przez myślicieli oświeceniowych. Udało jej się min. przyśpieszyć rozwój gospodarczy i uporządkować administrację. Dopóki jednak istniała, Rzeczpospolita pozostawała rosyjskim protektoratem. Jej likwidację przyjęto z entuzjazmem. 

    Kazimierz Grabowski

    Skrócony link:
    https://abcniepodleglosc.pl/owus

    Ostatnie wpisy autora

    Nowa Konstytucja