back to top
More

    Pierwsze żydowskie getto

    Strona głównaHistoriaPierwsze żydowskie getto

    Polecamy w dziale

    Karta Praw Kobiet

    CEDAW to międzynarodowa konwencja, nazywana również Kartą Praw Kobiet. Uchwalona została rezolucją nr 34/180 Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 18.12.1979 roku. Weszła w życie 3.09.1981 r. Ratyfikowało ją 187 państw (bez USA). Nie podpisały jej Iran, Somalia, Stolica Apostolska, Sudan i Tonga.

    Robert Menzies – 18 lat na stanowisku premiera Australii

    20.12.1894 roku urodził się Robert Menzies, wielokrotny premier Australii. Rządził w sumie 18 lat, co stanowi do dziś niepobity rekord w historii tego kraju. Stał na czele 10 rządów federalnych i był ojcem-założycielem Liberalnej Partii Australii.

    Granatowa policja 1939-45

    17.16.1939 roku rozporządzeniem GG Hansa Franka powołana została nowa formacja policyjna nazywana granatową policją (od koloru mundurów). Miała służyć okupantowi. Jednak polskie państwo podziemne nigdy nie potępiło granatowej policji. Dlaczego?

    Rumuńska „rewolucja” 1989 roku

    Od 16 do 27 grudnia 1989 roku w Rumunii doszło do rewolucji. W istocie był to zamach stanu, przeprowadzony przez elitę komunistyczną i służbę bezpieczeństwa Securitate. Pozbyły się Ceausescu, ostatniego w Obozie wroga sowieckiej pierestrojki, którą firmował Michaił Gorbaczow
    29.03.1516 roku, w wyniku napływu żydowskich uchodźców, w Wenecji powstawało pierwsze na świecie getto żydowskie. Stanowiło ono odrębną dzielnicę miasta dla wyznawców judaizmu. Było otoczone murami i bramami strzegącymi dostępu.

    29.03.1516 roku, w wyniku napływu żydowskich uchodźców, w Wenecji powstawało pierwsze na świecie getto żydowskie. Stanowiło ono odrębną dzielnicę miasta dla wyznawców judaizmu. Było otoczone murami i bramami strzegącymi dostępu.

    Etymologia słowa jest niejasna, ale prawdopodobnie wywodzi się od włoskiego słowa oznaczającego odlewnię, wokół której utworzono getto. Stanowiło ono realizację odwiecznych dążeń zarówno chrześcijan, jak i Żydów, do życia w separacji (po hebrajsku separacja to właśnie „get”).

    W szczytowym okresie w XVII wieku liczba mieszkańców getta wynosiła 5 tysięcy. Zwiększająca się ich liczba była ograniczona obszarowo przez chroniące dzielnicę mury. Z tego powodu właśnie w weneckim getcie powstały pierwsze na świecie drapacze chmur liczące nawet do 8 pięter. Do dziś są to najwyższe budynki w całej Wenecji.

    Aby opuścić getto trzeba było zmienić wyznanie, dlatego większość mieszkańców rodziła się i umierała w jego granicach. Dopiero Napoleon otworzył bramy getta, a jego ostateczna likwidacja nastąpiła po zjednoczeniu Włoch.

    Pomimo wspólnego życia na stosunkowo małej przestrzeni i bliskości kulturowej aż do likwidacji getta zachowały się znaczące różnice w obrębie samej społeczności żydowskiej. W zależności od miejsca pochodzenia Żydzi żyli, modlili się i pracowali wśród „swoich”: sefardyjczycy wśród sefardyjczyków, aszkenazyjczycy pośród aszkenazyjczyków. Funkcjonowały odrębne synagogi dla Żydów niemieckich, włoskich, lewantyńskich, prowansalskich, hiszpańskich i portugalskich.

    Weneckie getto było pierwsze, ale po nim powstały dziesiątki kolejnych, niemal wszędzie tam, gdzie istniała większa społeczność żydowska. Życie w separacji miało sporo zalet dla samych Żydów, dlatego chętnie osiedlali się w gettach. Dzięki nim mogli łatwiej zachować swoją odrębność etniczną i religijną. Byli rzadziej oskarżani min. o morderstwa rytualne i prześladowani. 

    Z tej perspektywy tym tragiczniejsze wydają się doświadczenia II Wojny Światowej. Niemcy powołując się na historyczne tradycje, umieszczali przymusowo Żydów w gettach. Byli tam poddawani stopniowej eksterminacji.

    Holokaust sprawił, że pojęcie „getta” na zawsze nabrało pejoratywnego znaczenia.

    Kazimierz Grabowski

    Skrócony link:
    https://abcniepodleglosc.pl/poww

    Ostatnie wpisy autora

    Nowa Konstytucja